کشت گردو با پوست خیس در یونان با دو وضعیت کاملا متفاوت مشخص می شود. از یک سو باغات گردو جدید است که به تدریج در حال افزایش است که در آنها ارقام منتخب جهانی مانند ارقام بابر جانبی «چندلر»، «لارا» و «پدرو» در مناطق نیمه کوهستانی و نیمه کوهستانی کشت می شوند.
مناطق دشت، و ارقام باربر آپیکال، Franquette و Ronde de Montignac، در مناطق کوهستانی و مرتفع کوهستانی. از سوی دیگر، جمعیت های سنتی و قدیمی گردو (نهال) وجود دارد که در طول سال ها کشت آن ها کاهش یافته است. بیست و هفت و هفتاد نهال از این نهال قبلا توسط Rouskas و همکاران مورد ارزیابی قرار گرفته اند.
از نهال‌های ارزیابی‌شده، تعداد زیادی عادت باربری جانبی را نشان دادند و اکثریت آنها به عنوان مواد زود‌شکن شناخته شدند. به گفته نویسندگان این مطالعه، هیچ ماده ژنتیکی یافت نشد که بتواند مستقیماً با “رقم بزرگ” مرتبط باشد، اما مواد ژنتیکی بسیار ارزشمندی وجود داشت که می‌توان از آن به عنوان ژنیتور در تلاقی‌های از پیش برنامه‌ریزی‌شده برای بهبود ژنتیکی گردو استفاده کرد.
تولید آجیل به تدریج از یک وضعیت سنتی به یک وضعیت جدید می رود که شامل یک رویکرد فشرده است که بر کیفیت مواد گیاهی (مانند ارقام با میوه دهی و پایه های جانبی)، افزایش تراکم درختان کاشت، و مکانیزه کردن کشت، برداشت و پس از برداشت تأکید دارد. که برخی از ویژگی هایی است که امروزه برای توسعه صنعت گردو یونان بسیار مهم است.
علاوه بر این، برجستگی کوه‌های یونان بر شرایط اقلیمی تأثیر می‌گذارد و مناطق مناسبی را برای کشت گردو ایجاد می‌کند. بنابراین، نیاز زیادی به توسعه ارقام جدید و اصلاح شده گردو وجود دارد که به بهترین وجه نیازهای پرورش دهندگان و همچنین ویژگی های خاص مناطق کشت مربوطه را برآورده کند.
این نیاز در سراسر جهان، همراه با این واقعیت که صنعت گردو با زیان‌های قابل توجهی به دلیل آفات و بیماری‌هایی که هم ارقام و هم پایه‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهند، روبه‌رو است، توسعه برنامه‌های اصلاحی گردو را در کشورهای عمده تولیدکننده سوق داده است.
بسیاری از برنامه های اصلاحی برای ارقام گردو در ایالات متحده آمریکا، ترکیه، ایران، فرانسه و مجارستان انجام شده است. برخی از این برنامه ها هنوز در حال اجرا هستند.
