ارزش غوره محلی برای سلامتی انسان تا حد زیادی به دلیل وجود مواد فعال زیستی است که مسئول رنگ، عطر و بافت مشخصه آن هستند و خواص مفیدی برای بدن به رسمیت شناخته اند که در مطالعات علمی متعدد نشان داده شده است.
این ترکیبات پلی فنول ها هستند، به ویژه رسوراترول که در پوست غوره سبز وجود دارد.
این ترکیبات مورد مطالعه قرار گرفته اند و فعالیت محافظتی بسیار قوی در سلول ها به دلیل اثرات بازدارنده آنها بر روی عوامل آسیب رسان مانند سموم، رادیکال های آزاد و سایر ترکیبات مضر بر روی مواد ژنتیکی آنها نشان داده شده است.
رسوراترول همچنین فواید مهمی برای قلب دارد.
مزایای این ترکیبات هم در مصرف غوره محلی تایید شده است. با این حال، روشن است که این نقش تنها با مقادیر کم روزانه حفظ می شود، زیرا، فراتر از این مقدار، اثرات مضر مصرف آن بیشتر از فواید آن است.
ترکیب غذایی غوره محلی بسته به سفید بودن یا انگورهای گارنت نفش می تواند کمی متفاوت باشد. به طور کلی جزء اصلی آن مانند سایر میوه ها آب (83 درصد وزن آن) است.
در هر دو رقم سهم قندها (عمدتاً گلوکز، فروکتوز و ساکارز) کمی بیشتر از سایر میوه ها است. بنابراین، یک خوشه متوسط از 18 انگور، 100 کیلوکالری، تقریباً برابر با یک موز متوسط، یک سیب متوسط یا دو نارنگی بزرگ است.
به همین دلیل، اگرچه گاهی اوقات غوره محلی به عنوان یک میوه پر کالری در نظر گرفته می شود، اما اگر مقدار مصرف شده در نظر گرفته شود، می توان آن را مصرف کرد.
به همین ترتیب، وجود ویتامین B6 و اسید فولیک برجسته است که برای متابولیسم و رشد سلولی بسیار مهم است.
